Wist je dat?

Ik had bij Ruth en Leo al een "wist je dat?"-rubriek gelezen, en de inspiratie kwam direct naar boven. Hier volgen enkele van de vele dingen die mij zoal opgevallen zijn. Zodus, wist je dat...
- ik hier op mijn computer naar Studio Brussel kan luisteren? Toen ik dat ontdekte sprong ik zowaar een gat in de lucht.
- mijn mama om de 2 dagen een verslag mailt van mijn favoriete soap, zijnde “Neighbours”? Dit wordt zeer geapprecieerd.
- ik hier precies 100 dagen ben? Ik beleef dus voor de 2de keer mijn 100-dagen :)
- ik dus ook al aan 1/3 van mijn verblijf ben? Wat gaat dit vlug…
- ik wel enorm uitkijk naar een warme douche?
- je hier pas écht beseft wat voor luxe je alledaagse leven thuis is en wat je ouders niet allemaal moeten doen en regelen?
- een brief vanuit België slechts 4 dagen onderweg is? Tenzij hij een omweg maakt en er 3 weken over doet (je moet maar pech hebben è Evert).
- ,buiten de post, alles hier 10 keer trager gaat? Vooral ook omdat iedereen u doorstuurt naar iemand anders, en niemand daadwerkelijk iets doet.
- de Spaanse siësta geen fabeltje is? De openingsuren van winkels en kantoren zijn werkelijk chaotisch. Over de middag soms tot een uur of 4 gesloten en ’s avonds dan weer soms tot 21u open. En te pas en te onpas gesloten.. eigenlijk altijd op het moment dat je iets nodig hebt.
- er in Barcelona altijd wel te feesten valt (en als ze feesten doen ze het goed!), behalve op de nationale feestdag?
- dit komt omdat de Catalanen zich niet Spaans voelen, maar enkel Catalaans? Dit nationalistisch gevoel is veel uitgesprokener dan ik verwacht had. In de lessen voor Erasmussers wordt ons zeer uitvoerig uitgelegd waarom de Catalanen zich geen deel van Spanje voelen.
- je hier in heel de stad (dus ook buiten het meest toeristische centrum) ongelofelijk veel winkeltjes vindt? Het motto: liever 100 kleine winkeltjes dan 1 grote.
- er daarom op elke hoek wel een bank, apotheek, tabakswinkel, fruitwinkel, bakker, kapper, dierenwinkel, telefoonwinkel, matrassenshop, meubelwinkel enz. te vinden is? Uitermate handig by the way.
- alle andere “onderste verdiepingen” die geen van bovenstaande zijn, “cervecerías” zijn, oftewel donkere mini-tapabars die op elk tijdstip van de dag vol oude mannen zitten? Ik persoonlijk voel er mij niet op mijn gemak.
- Er ongelofelijk veel pickpockets zijn? Natuurlijk wist je dat, maar het is een feit dat je er overal mee geconfronteerd wordt. Ze gaan onvoorzichtig te werk en ik heb al meer dan eens een toerist roepend achter een snelle jongen zien lopen. Ook bij Jochen hebben ze al met truckjes zijn portemonnee uit zijn zak gehaald, maar hij had dit gelukkig op tijd door en kon de dief nog vatten.
- niemand hier oog heeft voor de verkeerslichten (zelfs auto’s!) ? Dit komt voornamelijk omdat er om de 30 meter verkeerslichten zijn door het dambordpatroon van Barcelona. Zo komt het ook dat je soms (per ongeluk) staat te wachten als het groen is.
- hier niemand een fiets heeft? De enige fietsen die je ziet zijn die van het netwerk Bicing (je weet wel, dat waar ik géén abonnement op heb :s)
- er hier veel minder aan het milieu gedacht wordt? Dit is natuurlijk ook omdat hier zoveel mensen op elkaar wonen.
- alle voetpaden heel breed zijn (fietspad is er uiteraard niet) en je om de zoveel straten “passeiges” hebt, waar de voetgangers in het midden op grote avenues met gras gaan?
- er op deze avenues per blok (dus om de 30 meter) een speeltuin is? Echt leuk...
- werkelijk iedereen hier rookt? Sigaretten zijn ook spotgoedkoop trouwens.
- de toegang tot clubs daarentegen gemakkelijk 10-12 euro kost? Een pint gaat naar de 6 euro :s
- er gelukkig genoeg koten zijn, van al die nieuwe vrienden, om gezellig te gaan feesten?
- ik in mijn kamer niet echt lastheb van straatlawaai, maar vooral van al het lawaai in het appartement? (de eerste keer dat er iemand een toilet doortrok, dacht ik dat het begon te onweren :p)
- ik in het weekend daarom met oordopjes slaap? Schraal, maar het helpt wonderlijk!
- iedereen hier gewoon rechtstaat uit de les (om naar toilet te gaan, koffie te gaan halen, of gewoon omdat hij het beu is) en evengoed een half uur later weer kan binnenkomen?
- ik mij tegenwoordig altijd vanvoor zet in de les om zo goed mogelijk te kunnen horen? Als ik zodanig moe ben dat mijn ogen beginnen dichtvallen, beklaag ik mij dat wel vaker.
- ik wel wakker word als ze Engelse woorden moeten uitspreken? Dit is echt te lachwekkend.
- de Spanjaarden precies bang zijn voor warmte en de airco in de klaslokalen altijd een ijskoude tocht produceert? Bovendien worden alle zonneweringen benedengehouden. Verschrikkelijk…
- oktober en maart de regenmaanden zijn? En als het hier regent, dan is dat niet om te lachen. (Een stortbui houdt hier gemakkelijk 2-3 dagen aan. Altijd handig als uwe was buitenhangt)
- er ook al eens vogelstront aan een gewassen onderbroek hing? Van de ene shit in de andere :D hehe. Nee, geef mij dan toch maar die regen!

Sometimes i feel like i'm in Barcelona..

Toen ik hier toekwam in Barcelona viel het mij op hoeveel duizenden toeristen er hier wel niet waren. Na nog maar een week ofzo begon ik er mij al geweldig aan te ergeren, temeer omdat ik aan de Sagrada Familia woon en mijn school op de Ramblas ligt. Als je gehaast naar school wandelt (wat mij wel eens vaker overkomt :p) en je dan tussen de hordes slenterende mensen moet laveren, durft een mens wel al eens gefrustreerd raken. Ik dacht dat het in oktober wel zou beteren, maar niets is minder waar. Blijkbaar wordt Barcelona 365 dagen per jaar overspoeld door Chinezen, Britten, Duitsers en vele anderen. De enige oplossing is dus: zelf de toerist beginnen uithangen!
Ik heb al heel veel gezien en het budget is beperkt, dus moeten we inventief zijn; deze week gingen we de zoo dan maar onveilig maken. We hadden er veel van verwacht, want hij is gelegen in het supermooie Parque de la Ciutadella, maar de zoo was toch niet echt supergoed onderhouden, en was eigelijk te vergelijken met Planckendael. Op enkele exotischere dieren na (een uitgebreid slangen en vogelassortiment) niets speciaals, maar we hebben er zelf de sfeer ingehouden. (foto's volgen nog)
Dit weekend was er een uitstap naar Gerona en Figueras (met het museum van Dali) maar ik was zo moe, en ook beginnend ziek, dat ik niet meegegaan ben. Ik hoop dat er snel een volgende uitstap komt, maar de informatie hierover komt altijd pas 2 dagen op voorhand ofzo, dus dat wordt afwachten.
Moe zeg ik, inderdaad, verschrikkelijk moe! Ik moet sowieso elke morgen om 7 uur opstaan, terwijl het pas stil wordt hier in huis rond 2 uur. En dan was er donderdagavond nog een erasmusdinner+party. Erasmusdinner in Spanje wil zeggen: verzamelen om 21u, vertrekken naar het restaurant om 22u, (weinig!) eten om half 12. Iedereen lag dus al plat van den honger, maar daarna was er gelukkig gratis sangria voor iedereen, zodanig dat de geesten weer vrolijk waren toen we met zijn allen naar de club Shoko gingen. Aangezien ik het mij niet kan/wil permitteren om een les te missen hier (er worden ook altijd aanwezigheden opgenomen), zat ik vrijdagmorgen om 9 uur in de les, lijfelijk aanwezig zullen we maar zeggen.
Dit weekend heb ik het dus rustig gehouden, en heb ik ook de beslissing genomen om 1 vak (internationaal recht) niet meer te volgen wegens te moeilijk en veel te veel werk. Ik zal het dan in Gent in 2de zit moeten doen. Twas een moeilijke beslissing, maar kvoel er mij toch veel beter bij nu, en kwil ten volle van Barcelona kunnen genieten, zonder te veel zorgen!

leef van dag tot dag

Hier in Barcelona leef ik echt op een heel ander ritme als thuis. Ik ben het heel erg gewoon om alles op voorhand af te spreken, maar hier kan je niets plannen; mijn agenda blijft maagdelijk wit voor de dagen die nog moeten komen en elke dag is een verrassing. Je kan onverhoopt positieve, maar vaak ook negatieve dingen tegenkomen. Maandag was bijvoorbeeld een rotte dag, we hadden les van 9u tot 19.30u met 3 keer een half uur pauze. Bovendien zat er weer die les tussen van vorige vrijdag in het Catalaans (tekstrevisie en -opstelling) waar we niets van begrepen. 's Avonds was er weerom Internationaal Recht. Deze keer zaten we wel in het juiste lokaal, maar die vrouw sprak zo snel en in zo moeilijke termen (wat wil je als je tussen echte Rechtsstudenten zit) dat we dat ook al helemaal niet meer zien zitten. Dinsdag was dan weer een hele goeie dag. Ik heb met de coordinator uit Gent gebeld (want ze mailt maar niet terug) om te vragen of we dat vak "tekstrevisie en -opstelling" niet mogen laten vallen en eventueel vervangen door een simpel erasmusvak. Dat laatste bleek geen optie omdat de nodige normen niet gehaald worden, maar we mogen het vak uiteindelijk gewoon laten vallen omdat we een ander vak in Barcelona voor 2 vakken in Gent mogen nemen! We hebben toch hopen credits teveel. Das toch ook al iets. Woensdag ging ook een goeie dag worden, want we hadden uitzonderlijk geen les, tot op het moment dat de deur van de wasmachine besloot om het te begeven als ik ze wou opentrekken. Dat moet mij weer overkomen! De volgende 2 dagen moet ik mij na school dan ook bezig houden met een winkel te zoeken die wasmachines repareert. En zo blijven we onze bezigheid hebben he. Stel je voor dat ik niets te doen zou hebben. Ondertussen heb ik trouwens een winkel gevonden, maar onze machine is zo oud dat die vrouw niet weet wat voor een deur ze mij moet meegeven (ons machien stond niet meer in de catalogi) en mijne Spaansen uitleg (lees: met handen en voeten) was nu ook weer nie zo verhelderend vermoed ik. Kheb dan geprobeerd de deur van tmachien te vijzen om te laten zien, maar das mij zoals verwacht nie gelukt (wegens verroesting, vooral niet wegens onhandigheid!). Maandag komt er nu iemand naar kijken, dat wordt een dure grap vrees ik.

Gisterenavond was wel heel gezellig. Deze keer hadden we al een biertje gedronken bij mij op kot samen met Eleonora en 2 Erasmusvrienden van haar; Federico, nog een Italiaan, en Marguerita, een Portugese. Daarna zijn we dan richting Ramblas gegaan, naar de 'Living', waar Ornela werkt. Zo kregen we dan toch weer gratis drank, en dan zat de sfeer er goed in. Toen het daar te druk werd, stelde Marguerita voor om naar een rustige bar te gaan die ze wist zijn in de buurt. Portugal is ook een zuiders land, dus had ik eigelijk al moeten voorspellen dat ze het totaal niet meer ging weten zijn. We hebben een uur rondgedoold en rondgevraagd in de Barri Gotic en dan was ik zo moe dat ik naar huis ben gegaan. Ja mama, mijn rugje ziet zwaar af. Voor de rest was het een rustig weekend met nog wat wassen en plassen. (Mijn beurt om de badkamer te kuisen is voorbij! En nog een fijn detail: toen ik de doos waspoeder oppakte vandaag, scheurde de bodem open omdat die int nat gestaan had. Jaja, je kan het zo zot nie bedenken of het overkomt mij) Ik ga nu eens proberen een paar foto's aan de blog toe te voegen.

Jawel, keb het gevonden! (eigelijk totaal niet moeilijk maar kom). Deze foto zijn Marieke en ik in de haven, op wandel tussen ons eigen schoolgebouw op de Ramblas en het rechtsgebouw. (Een wandeltocht die toch ook niet meer voor herhaling vatbaar is wegens te lang. Anders wel heel mooi bij zonnig weer)Sagrada Familia at night. Het is eens iets anders.

Marieke die stiekem een Baywatch-foto van mij wilde nemen, maar ze had mij toch minstens even kunnen melden dat mijn etiket uit mijn broek hing! Daarna heeft ze de "olaa, massatge?? 5 euros!"-vrouw toch maar eens uitgeprobeerd. (waarvan ik dan ook dankbaar foto's nam natuurlijk)

En dan ons uitstapje vorige zondag naar Casa Batllo van Gaudi. Echt een geniale architect als je t mij vraagt!