Ik ga nog 1 keer een overzicht geven per dag, want er is weer genoeg stof om over te schrijven en zo is het gemakkelijker voor mij om niets te vergeten. Hier gaan we:
Donderdag
Van 9 tot 11 was er de eerste les Geografía de España en aangezien dit een vak alleen voor Erasmussers is, leverde dit geen problemen op. Kheb zelfs actief meegewerkt als de prof vragen stelde! Je bespeurt hier inderdaad enige trots :) 's Middags om 15u moesten we gaan uitzoeken welk vak we aan de faculteit recht mogen volgen en dan was de middag eigenlijk al bijna volledig om, aangezien de Spanjaarden het niet al te nauw nemen met afspraken en tijdstippen. Gelukkig is het ondertussen weer mooi weer in Barcelona en dan erger je je niet te erg aan het wachten. Voor het avondeten ging ik nog met Eleonora (de Italiaanse studente van op mijn kot) naar de Barri Gotic, want ze wist een goed posterwinkeltje zijn, waar we iets konden kopen om onze witte kamermuren mee op te fleuren. Maar Italianen zijn net zoals Spanjaarden; ze wist de winkel niet meer zijn en na bijna twee uur "ja, het was hiér ergens in de buurt" had ik haar toch overtuigd dat ik echt honger had en naar huis wilde. Eleonora ging koken voor de rest van het kot, dus ik moest er extra nadruk op leggen dat ik honger had en dat ik niet om 23u wou eten. (uiteindelijk was het half 10 dat het eten klaar was, waarmee ik al heel blij mocht zijn)
Vrijdag
Om 11 uur is er een les voor de Masterstudenten hier, maar die volgen wij ook wegens geen ander equivalent vak voor dat in België. Het blijkt ook nog eens in het Catalaans te zijn, dus we zien het eigenlijk totaal niet meer zitten, we verstonden er de ballen van. Dit is eigelijk vrij problematisch maar ja, we zien wel hoe we het doen. Om 2 uur was er de volgende les, maar om half 3 zijn we maar doorgegaan aangezien de leerkracht niet kwam. Achteraf bleek dat de les verschoven is naar volgende dinsdag, maar dat wisten we niet want we hebben nog geen paswoord (verrassing!) om op het studentenportaal te geraken, waar de lessenroosters dus opstaan. Dan hadden we nog 1 les Internationaal Recht in een ander gebouw, maar we moesten ons verschrikkelijk haasten om daar op tijd te geraken. We zochten koortsachtig naar de aula waar het juiste vak opstond en hadden het net op tijd gevonden! De prof kwam uiteindelijk 25 minuten later toe :) Ok, dachten wij, daar hebben we geen probleem mee, tot ook deze grijsaard in het Catalaans begon te broebelen. Die mens waar we gisteren een afspraak mee hadden, had ons nochtans verzekerd dat het in het Castilliaans was. Ook nu hebben we maar wat voor ons uit zitten staren, het einde van de les afgewacht en dan gevraagd aan de prof waarom hij geen Castilliaans sprak. Het lachen verging ons helemaal toen hij ons meldde dat hij Administratief Recht gaf en geen Internationaal (hoewel dat wel op de deur stond voor dat uur!). We hadden blijkbaar in de aula daarnaast moeten zitten. Hoezee...
Marieke heeft een paar dagen geleden een foldertje gezien voor een gratis dansles op 26 september vlakbij mijn huis aan de Sagrada Familia. We zijn er samen naartoe gegaan en hebben salsales en daaropvolgend salondans gevolgd. Het laatste was behoorlijk saai, maar toch voelde ik mij daarna heel blij en moe, maar ontspannen. Misschien moeten we maar eens een sport zoeken hier, dat verzet echt de gedachten.
Zaterdag
Vandaag wil ik gewoon doen waar ik zin in heb. Het blijkt 's namiddags weerom mooi weer te zijn (niet al te heet, maar toch aangenaam) en dus ga ik naar de zee. Ik wil toch tenminste 1 keer in het Barcelonese water gezwommen hebben. Ik heb van mijn leven nog nooit zo'n grote golven gezien denk ik (er was een vrij sterke wind, maar het water was gelukkig vrij warm) en het was echt zalig om daarover te springen en te zwemmen. Dat was ook weer lang geleden.. Wat een mens allemaal al nie blij kan maken he.
's Avonds zijn we weggegaan (Marieke, Jochen en een kotgenoot van hem, Eden) eerst naar de Ramblas, waar ze altijd foldertjes uitdelen voor gratis drankjes of toegang in bepaalde clubs. Marieke en ik vonden dat de "Free champagne for girls until 1:00h" wel aantrekkelijk was en dus gingen we richting Sunset Danceclub via een grote gezellige brug tot in de haven. We waren er om half 1 dus nog net tijd voor 2 glazen champagne en veel gezaag van Jochen omdat hij zoveel moest betalen voor zijn bier. (Het is hier over het algemeen heel duur om weg te gaan) Ik vond het goeie muziek, maar om 3 uur dacht ik toch dat ik naar huis moest gaan, want het was nog een eindje tot aan de nachtbus. Tmoet zijn dat ik een voorgevoel had dat ik er weer heel lang over ging doen, want toen we buitenkwamen bleek de grote gezellige brug open te staan voor in- en uitgaande boten. Net iets minder gezellig was het dat we nu heel de haven moesten rondlopen om naar de andere kant van de brug te geraken. Dat hadden ze ook eens nie kunnen melden op hun flyer! Kheb mij dan maar getroost met een grote wafel met chocoladesaus voor onderweg. Toen ik bijna aan de nachtbus was, viel het mij ook op dat er toch wel al enkele mensen in en uit de metrotrappen gingen. Eerder verdacht.. die gingen toch niet allemaal wachten tot 5 uur? Daar wou ik toch het fijne van weten. Het was een fijne verrassing toen ik ontdekte dat de metro elke zaterdagnacht ononderbroken rijdt. Had ik dat maar weer wat eerder geweten! Mijn nachtwandeling was weer grotendeels overbodig gebleken. Het valt mij op dat de zin "Dat weten we dan weer voor de volgende keer" de laatste dagen ineens enorm populair geworden is.
Zondag
Een halve dag in bed liggen is niet van mijn gewoonte, maar vandaag mag dat toch wel. 's Namiddags ga ik Casa Batllo bezoeken (het huis dat Antonio Gaudí voor de familie Batllo gebouwd heeft). Ik ben grote fan van Gaudí en dat had ik nog niet gezien, dus daar moest ik dringend verandering in brengen. En het was zijn geld waard, heel het huis is gewoon adembenemend! Schitterend. Ik heb ook veel foto's getrokken; ik ga ze volgende week op de computer zetten, en dan probeer ik ze ook aan de blog toe te voegen. Proberen zeg ik wel, zo een held ben ik daar ook niet mee.
Ondertussen is het weeral heel laat (blijkt hier een vervelende gewoonte te gaan worden), maar er werd toch weer naar een film gekeken, dus slapen zat er nog niet in. Nu staat Danilo in de keuken te koken en ik denk dat ik sebiet ook wel een bord zal krijgen. (Midden in de nacht geven ze mij hier altijd pasta en lekker als zij die kunnen maken, slaan we da natuurlijk niet af) Als ik terugkom ben ik een vet zwijn, dat weet ik nu al. Bij deze mooie vooruitzichten kunnen we afronden denk ik.
Groetjes uit het ondertussen wel zonnige Barcelona!
zondag 28 september 2008
woensdag 24 september 2008
laatste 'vrije' dagen
Maandag
Maandagmorgen is er op school een test gepland om ons niveau van Spaans te testen. Er zijn namelijk enkele vakken speciaal voor Erasmussers en zo kan je weten in welke lessen je je het best kan inschrijven. Er wordt ons medegedeeld dat we om 15 u ook nog een mondeling gedeelte moeten doen en dus wordt het weer een hele dag in het centrum blijven. We besluiten dan maar om op zoek te gaan naar de resto, en ons te wagen aan de menu, die elke dag voor 4,55 euro beschikbaar is. Kmoet zeggen dat het heel lekker was voor een resto, veel beter als in Gent, alleen jammer dat ze hier in de zuiderse landen patat als een groente beschouwen, en je dus patat óf groenten eet. Toen hadden we nog even tijd om even naar de politie op de Ramblas te gaan, maar de mens die ons de weg had gewezen had ons weerom den bos ingestuurd. 's Avonds bij het naar huis gaan ben ik dan nog maar even via de toeristische dienst gegaan om de juiste weg te vragen. Momenteel voel ik mij toch nog een toerist.. maar dan wel een uitgeregend exemplaar, want vandaag heeft het heel de dag gegoten.
Dinsdag
Ook vandaag geen genade, een hele dag valt het water met bakken uit de lucht. Dus kom alstublieft niet meer af met vragen in de richting van: "Nog niet verbrand daar in Barca?"
Vandaag staat het opstellen van de uurrooster op het programma. Tegen beter weten in had ik gehoopt dat dit geen onoverkomelijke opdracht zou zijn. Ten eerste is er geen coördinator voor ons, 3 Belgen, enkel voor de Fransen, Duitsers en Engelsen. Toen ik mijn hand opstak om te zeggen dat er ook mensen 'de Bélgica' waren, zei de mens: "aaaaaah si, de Romania". Gelukkig wou diezelfde meneer ons daarna rustig helpen om equivalenten te zoeken voor onze vakken uit Gent. Na 2 uur gesukkel (en een intussen lege aula) kwam hij ineens op het idee om ons de lessenroosters van de studenten van vorig jaar uit Gent te tonen die hij in zijn computer had. Briljant toch.. Het irritante van de zaak is, dat elk vak in Spanje meer uren in de week en meer credits telt. Ik hoop dat de coördinator in Gent een beetje soepel is en ons geen 45 credits ipv 30 aansmeert (dat zijn zo'n 35 uur in de week!!) Laat ons hopen.
's Namiddags gaan we voor de verandering naar het politiebureau (dat ik nu eindelijk weet zijn door de toeristische dienst), maar ook hier worden we weer weggestuurd. We zijn bij de lokale aanbeland en hebben blijkbaar de internationale politie nodig. Ik ben het nu echt beu en ik denk niet dat ik nog om die nummer voor internationale studenten ga. Ik doe al een week alles te voet en ben het precies al gewend, kzal het dan wel nog 14 weken zonder fiets uithouden zeker.
Gisteren op school hebben we weer 2 fijne Duitsers kennen gelernt: Anna en Lennart. Zij zijn hier al langer en kennen al een hoop mensen. We hebben afgesproken met hen weg te gaan in de Mercè (de Barcelonese feesten) en dat is echt superleuk geworden. Na een plein met goeie muziek en cerveza (=bier voor de leken) gevonden te hebben, is het echt loosgehen. Er zijn 6 Belgen bij (eindelijk!), 2 Mexicanen met verdomd goeie wijn, een Zweed en een Noorse. Ik heb mij echt super geamuseerd en ben voor het eerst met een gerust gemoed gaan slapen.
Woensdag
Vandaag is kuisdag. Ik had al onder mijn voeten gekregen dat de badkamer vuil was (het is 3 weken mijn taak om ze te kuisen), maar ik had ze zondag nog volledig gekuist, en eens om de 3 dagen lijkt mij wel vermoeiend genoeg :p Natuurlijk, als je er met een man of 7 (een exact aantal is niet te geven) gebruik van maakt, wordt dat rap een smerige boel. Na de nodige studie ken ik ongeveer alle kuisproducten die we in huis hebben en het is dus de moment om mijn eigen kamer ook eens te kuisen, dweilen, ramen lappen en zelfs de lakens zijn vandaag (met succes!) gewassen. Ik heb ook nog veel boodschappen gedaan en geïnformeerd bij een hostal in de buurt om mama en papa te slapen te leggen in de herfstvakantie. Daarna was het weer kooktijd en skypetijd. Ondertussen zijn mijn woongenoten rustig (er zijn er 2 ziek) dus kan ik als ik hier klaarben in alle rust gaan slapen. Dat mag ook wel om half 2 's nachts, vind ik. Ik ben werkelijk tevreden over het gepresteerde werk vandaag. Nog even het weerbericht checken voor morgen, volgens mij is het echt aan het verbeteren. (Oh nee, ondertussen is er volgens mij juist een luide film begonnen in de kamer van Alessandro.. damn, ik dacht dat die sliep, ik had beter moeten weten). Tja, ik ga toch maar slapen, want morgen om 9 uur is er de eerste les. Slaapwel!
Maandagmorgen is er op school een test gepland om ons niveau van Spaans te testen. Er zijn namelijk enkele vakken speciaal voor Erasmussers en zo kan je weten in welke lessen je je het best kan inschrijven. Er wordt ons medegedeeld dat we om 15 u ook nog een mondeling gedeelte moeten doen en dus wordt het weer een hele dag in het centrum blijven. We besluiten dan maar om op zoek te gaan naar de resto, en ons te wagen aan de menu, die elke dag voor 4,55 euro beschikbaar is. Kmoet zeggen dat het heel lekker was voor een resto, veel beter als in Gent, alleen jammer dat ze hier in de zuiderse landen patat als een groente beschouwen, en je dus patat óf groenten eet. Toen hadden we nog even tijd om even naar de politie op de Ramblas te gaan, maar de mens die ons de weg had gewezen had ons weerom den bos ingestuurd. 's Avonds bij het naar huis gaan ben ik dan nog maar even via de toeristische dienst gegaan om de juiste weg te vragen. Momenteel voel ik mij toch nog een toerist.. maar dan wel een uitgeregend exemplaar, want vandaag heeft het heel de dag gegoten.
Dinsdag
Ook vandaag geen genade, een hele dag valt het water met bakken uit de lucht. Dus kom alstublieft niet meer af met vragen in de richting van: "Nog niet verbrand daar in Barca?"
Vandaag staat het opstellen van de uurrooster op het programma. Tegen beter weten in had ik gehoopt dat dit geen onoverkomelijke opdracht zou zijn. Ten eerste is er geen coördinator voor ons, 3 Belgen, enkel voor de Fransen, Duitsers en Engelsen. Toen ik mijn hand opstak om te zeggen dat er ook mensen 'de Bélgica' waren, zei de mens: "aaaaaah si, de Romania". Gelukkig wou diezelfde meneer ons daarna rustig helpen om equivalenten te zoeken voor onze vakken uit Gent. Na 2 uur gesukkel (en een intussen lege aula) kwam hij ineens op het idee om ons de lessenroosters van de studenten van vorig jaar uit Gent te tonen die hij in zijn computer had. Briljant toch.. Het irritante van de zaak is, dat elk vak in Spanje meer uren in de week en meer credits telt. Ik hoop dat de coördinator in Gent een beetje soepel is en ons geen 45 credits ipv 30 aansmeert (dat zijn zo'n 35 uur in de week!!) Laat ons hopen.
's Namiddags gaan we voor de verandering naar het politiebureau (dat ik nu eindelijk weet zijn door de toeristische dienst), maar ook hier worden we weer weggestuurd. We zijn bij de lokale aanbeland en hebben blijkbaar de internationale politie nodig. Ik ben het nu echt beu en ik denk niet dat ik nog om die nummer voor internationale studenten ga. Ik doe al een week alles te voet en ben het precies al gewend, kzal het dan wel nog 14 weken zonder fiets uithouden zeker.
Gisteren op school hebben we weer 2 fijne Duitsers kennen gelernt: Anna en Lennart. Zij zijn hier al langer en kennen al een hoop mensen. We hebben afgesproken met hen weg te gaan in de Mercè (de Barcelonese feesten) en dat is echt superleuk geworden. Na een plein met goeie muziek en cerveza (=bier voor de leken) gevonden te hebben, is het echt loosgehen. Er zijn 6 Belgen bij (eindelijk!), 2 Mexicanen met verdomd goeie wijn, een Zweed en een Noorse. Ik heb mij echt super geamuseerd en ben voor het eerst met een gerust gemoed gaan slapen.
Woensdag
Vandaag is kuisdag. Ik had al onder mijn voeten gekregen dat de badkamer vuil was (het is 3 weken mijn taak om ze te kuisen), maar ik had ze zondag nog volledig gekuist, en eens om de 3 dagen lijkt mij wel vermoeiend genoeg :p Natuurlijk, als je er met een man of 7 (een exact aantal is niet te geven) gebruik van maakt, wordt dat rap een smerige boel. Na de nodige studie ken ik ongeveer alle kuisproducten die we in huis hebben en het is dus de moment om mijn eigen kamer ook eens te kuisen, dweilen, ramen lappen en zelfs de lakens zijn vandaag (met succes!) gewassen. Ik heb ook nog veel boodschappen gedaan en geïnformeerd bij een hostal in de buurt om mama en papa te slapen te leggen in de herfstvakantie. Daarna was het weer kooktijd en skypetijd. Ondertussen zijn mijn woongenoten rustig (er zijn er 2 ziek) dus kan ik als ik hier klaarben in alle rust gaan slapen. Dat mag ook wel om half 2 's nachts, vind ik. Ik ben werkelijk tevreden over het gepresteerde werk vandaag. Nog even het weerbericht checken voor morgen, volgens mij is het echt aan het verbeteren. (Oh nee, ondertussen is er volgens mij juist een luide film begonnen in de kamer van Alessandro.. damn, ik dacht dat die sliep, ik had beter moeten weten). Tja, ik ga toch maar slapen, want morgen om 9 uur is er de eerste les. Slaapwel!
zondag 21 september 2008
mijn adres en telefoonnr
Voor de liefhebbers die mij graag fanmail sturen is dit het enige juiste adres:
Barbara Geysen
Carrer de la indústria 46, 3-1
08025 Barcelona
en ik ben altijd te bereiken op het nummer +34 610 678 722
ik zal wel proberen 's avonds altijd mijn eigen gsm (0476671301) nog eens te checken.
Barbara Geysen
Carrer de la indústria 46, 3-1
08025 Barcelona
en ik ben altijd te bereiken op het nummer +34 610 678 722
ik zal wel proberen 's avonds altijd mijn eigen gsm (0476671301) nog eens te checken.
mijn eerste impressies
Het grote vertrek
Ik heb helaas geen deftig afscheid van iedereen kunnen nemen aangezien ik pas vorige week donderdag zeker wist of ik naar hier mocht vertrekken. Daarvoor moest ik slagen voor mijn herexamen en jawel, dat is gelukt met de volle 10 op 20! Van vrijdag tot zondag was er nog een weekendje gepland naar de ardennen met een deel vd familie, dus was het al maandag als ik halsoverkop alles kon beginnen inpakken. (papieren en verzekeringen waren gelukkig allemaal al op voorhand in orde gebracht) Dinsdag op een nachtelijk uur ging mijn wekker en dan kon het allemaal beginnen. Toen besefte ik pas hoe werkelijk het was, en dat weggaan voor 4 maanden toch niet zo eenvoudig is. Na enkele traantjes ben ik dan toch goed vertrokken. Vliegtuig, trein, metro; alles was goed uitgestippeld, maar met een kleine 40 kilo rond uw lijf en 5 truien aan wegens plaatsgebrek in de rugzak, en dit bij 26 graden (en meer dan 30 in de metro) bleek dat toch net iets minder evident. Het laatste stuk tevoet was er werkelijk teveel aan, ik dacht niet dat ik het einde zou halen. Maar dat heb ik dus toch en om 16u kon ik dan eindelijk uitrusten in de traphal (of hoe trappen opeens geweldig comfortabel kunnen liggen :p). Daarna heb ik op het gemakje uitgepakt in mijn kamer en nog wat boodschapjes gedaan.
Woensdag
Dinsdag was er al een introductiedag met toespraken, maar die hadden we (ik en Marieke; een meisje uit mijn klas) dus al gemist. Woensdag was er om half 12 een introductie over uitstappen voor erasmusstudenten en dat wou ik zeker niet missen dus vertrok ik op goed op tijd. Helaas hadden ze ons op de receptie naar het lokaal van de erasmuscoordinator gestuurd en niet naar het lokaal van de introductie, die uiteindelijk in een ander gebouw bleek te zijn op een half uur stappen. Een eerste keer pech dus, maar nog een geluk dat we direct die coordinator gezien hadden, want die gaf ons al direct de opdracht om pasfoto's, paspoort, verzekeringspapieren en studentencertificaat en learning agreement in orde te brengen, want ze had niets (jawel, NIETS) ontvangen van onze school. Toen we hiernaar informeerden in gent zei de lieve dame, "als ze dat vragen dan moet je dat doen he". We wisten al direct hoe laat het was.. en wat ons te doen stond.
Daar bij het bezoek aan de coordinator hadden we ook al direct 2 andere Erasmussers gevonden, een engelsman en een franse, die ons meteen konden vertellen waar we die avond moesten zijn voor een erasmus welcoming party.
Verder hebben we de stad wat verkend en zijn we naar het kantoor gegaan waar ze de kleine stadsfietsjes verhuren, genaamd 'Bicing'. Maar ook daar hadden we pech; het was gesloten.
's Avonds was er dus mijn eerste fiesta in een club op de ramblas waar ik zeker nog naar terugkeer, zalige sfeer, maar ook voldoende ruimte om te zitten en te praten met onbekenden. (Als je weet dat de anderen ook erasmussers zijn, begin je gewoon te babbelen tegen gelijk wie, je vertelt waar je vandaan komt en de eerste contacten zijn gelegd) Gonçalo, een portugees, bleek bij ons op school te zitten en Sebastian is een Duitser die hier als au pair een jaar verblijft en die het geweldig vond dat hij met mij Duits kon spreken. Met deze mensen spreek ik zeker nog af!
Donderdag
Uitslapen!! Gisterennacht had ik om half 4 een nachtbus genomen en ik was aan de 2de halte afgestapt op Passeig St. Joan (zoals ik op internet had gevonden), maar blijkbaar zijn er in deze straat een stuk of 8 haltes met dezelfde naam (wat dus niet op internet stond) en ik heb uiteindelijk nog een mooie nachtwandeling kunnen maken van zo'n 40 minuten in diezelfde straat (Barcelona heeft een dambordpatroon en de straten zijn dus immens lang). Toen ik mijn straat insloeg passeerde de volgende nachtbus mij zelfs al.. waarop ik hem hardgrondig uitgemaakt heb voor "fokking bus!" Achteraf gezien nog grappig, maar toen dus totaal niet, zeker niet toen ik ontdekte dat de bus ongeveer voor mijn deur stopt. Mijn voeten voelden afgestorven na een hele dag 'rondtsjolen'.
Donderdag heb ik dus enkel nog wat boodschappen gedaan en samen met Marieke op mijn kot gekookt. Koken met een gasvuur en -oven is trouwens echt kaka, kheb mijn vingers al meermaals verbrand, net zoals mijn pizza vrijdag.
Vrijdag
En dit brengt mij naadloos bij vrijdag. Ik heb besloten vandaag àlles in orde te maken, wat achteraf nogal een utopische gedachte bleek te zijn. Mijn papieren voor de univ zijn allemaal afgedrukt, ik heb mooie pasfoto's kunnen maken in de metro en de coordinator is tevreden. Dan ging de reis weer naar het 'Bicing'kantoor. Deze keer wel open (wachttijd van een half uur nemen we er graag bij) maar blijkbaar heb je voor deze fietsen een nummer nodig voor buitenlandse studenten, te verkrijgen bij.. de politie. Dat wordt dan maar voor morgen.
's Avonds beginnen de feesten van Barcelona voor een week, de "Mercè". Ik ben samen met Sebastian, de Duitser, naar het vuurwerk gegaan aan het strand en daarna een paar Spaanse populaire Spaanse bandjes gezien op Plaza Catalunya. Zeer aangename sfeer (jammer van de eerste Spaanse regen voor mij, waarmee ik uitgerekend vanavond mocht kennismaken), ik wist niet dat er zoooveel mensen in Barcelona woonden, dat heel de stadskern en zelfs daarbuiten zwart zagen van het volk. De metro rijdt tijdens de feesten ook 's nachts, dus een nachtwandeling zat er deze keer niet in :)
Zaterdag
Vandaag ga ik naar het strand aangezien ze 27 graden en zon voorspeld hebben en ik vermoed dat dit niet meer zoveel zal voorkomen nu de herfst eraankomt. Het politiekantoor is ook in de haven dus dat zijn dan 2 vliegen in een klap. Of dat dacht ik tenminste! Ten eerste was de zon alleen smorgens een uur te zien geweest en was er onaangenaam veel wind, ik heb dan maar onder mijn handdoek gelegen om even in de zeelucht te relaxen. En ten tweede bleek het kantoor een vervallen gebouw dat volgens een behulpzame voorbijganger totaal niet meer gebruikt wordt. Hij zei dat er een kantoor op de ramblas was. Toen was ik echt pissed; alsof ze dat bij Bicing niet wisten! Ik had geen zin meer om naar de ramblas terug te keren en heb dan maar wat rondgekuiert tussen de toeristen op een marktje aan het strand.
's Avonds ben ik weer naar de feesten gegaan met mijn appartementgenoten. Weerom zeer zuiders sfeer met fijne muziek en een graad of 20 nog snachts. Tijd om mijn woningmaatjes hier eens voor te stellen: Katia is een Braziliaanse van 30 die nu voor een maand naar huis in Brazilie is. Haar kamer wordt doorverhuurd aan Allesandro, een Italiaan van vooraan de 20. Dan heb je Ornella, een Italiaanse van 25 die 's nachts werkt in een club op de ramblas en die ik dus in het schooljaar weinig zal zien. Haar vriend verblijft hier blijkbaar ook, Danilo. En tenslotte is er nog Eleonora, ook een Italiaanse van 20 die hier ook op Erasmus is sinds eergisteren. Allemaal zeer vriendelijke mensen die zeer into fiestas zijn. Het enige nadeel is dus wel dat de voertaal hier italiaans is, en er enkel spaans wordt gesproken op mijn verzoek. Wat ze dan toch na 10 minuten weer vergeten.
Zondag
Ik blijf weer lang in mijn bedje liggen, want de moeheid begint toe te slaan. 's Middags komt Jochen uit België langs op mijn kot, hij is gisterenavond in Barcelona gearriveerd en heeft nog geen kot. Hij heeft het privilege in een jeugdherberg in de Barri Gotic (het oude stadsdeel) te mogen slapen, waar zich de kern van de feesten en dus ook het meeste zatte mensen bevinden.
Ik mag mij dan nog gelukkig prijzen met mijn kleine kamer net buiten het oude centrum (die zeer goed bereikbaar is met metro en bus) waar niet het straatlawaai, maar alleen het lawaai in het appartement (ik slaap aan de binnenkoer) en in de woonkamer behoorlijk storend is. Die spanjaarden (en ook italianen bij mij dus) zijn een luid volkje!
Vandaag maak ik ook tijd om een blog te maken, waar ik voordien dus nog geen tijd voor heb gehad, want anders moet je toch maar 20 keer hetzelfde vertellen he. Nu was het een lange tekst, maar in de toekomst probeer ik het toch wat vaker bij te houden. Ondertussen is het dringend tijd om eten te gaan maken.
Ciao, tot binnenkort!
Ik heb helaas geen deftig afscheid van iedereen kunnen nemen aangezien ik pas vorige week donderdag zeker wist of ik naar hier mocht vertrekken. Daarvoor moest ik slagen voor mijn herexamen en jawel, dat is gelukt met de volle 10 op 20! Van vrijdag tot zondag was er nog een weekendje gepland naar de ardennen met een deel vd familie, dus was het al maandag als ik halsoverkop alles kon beginnen inpakken. (papieren en verzekeringen waren gelukkig allemaal al op voorhand in orde gebracht) Dinsdag op een nachtelijk uur ging mijn wekker en dan kon het allemaal beginnen. Toen besefte ik pas hoe werkelijk het was, en dat weggaan voor 4 maanden toch niet zo eenvoudig is. Na enkele traantjes ben ik dan toch goed vertrokken. Vliegtuig, trein, metro; alles was goed uitgestippeld, maar met een kleine 40 kilo rond uw lijf en 5 truien aan wegens plaatsgebrek in de rugzak, en dit bij 26 graden (en meer dan 30 in de metro) bleek dat toch net iets minder evident. Het laatste stuk tevoet was er werkelijk teveel aan, ik dacht niet dat ik het einde zou halen. Maar dat heb ik dus toch en om 16u kon ik dan eindelijk uitrusten in de traphal (of hoe trappen opeens geweldig comfortabel kunnen liggen :p). Daarna heb ik op het gemakje uitgepakt in mijn kamer en nog wat boodschapjes gedaan.
Woensdag
Dinsdag was er al een introductiedag met toespraken, maar die hadden we (ik en Marieke; een meisje uit mijn klas) dus al gemist. Woensdag was er om half 12 een introductie over uitstappen voor erasmusstudenten en dat wou ik zeker niet missen dus vertrok ik op goed op tijd. Helaas hadden ze ons op de receptie naar het lokaal van de erasmuscoordinator gestuurd en niet naar het lokaal van de introductie, die uiteindelijk in een ander gebouw bleek te zijn op een half uur stappen. Een eerste keer pech dus, maar nog een geluk dat we direct die coordinator gezien hadden, want die gaf ons al direct de opdracht om pasfoto's, paspoort, verzekeringspapieren en studentencertificaat en learning agreement in orde te brengen, want ze had niets (jawel, NIETS) ontvangen van onze school. Toen we hiernaar informeerden in gent zei de lieve dame, "als ze dat vragen dan moet je dat doen he". We wisten al direct hoe laat het was.. en wat ons te doen stond.
Daar bij het bezoek aan de coordinator hadden we ook al direct 2 andere Erasmussers gevonden, een engelsman en een franse, die ons meteen konden vertellen waar we die avond moesten zijn voor een erasmus welcoming party.
Verder hebben we de stad wat verkend en zijn we naar het kantoor gegaan waar ze de kleine stadsfietsjes verhuren, genaamd 'Bicing'. Maar ook daar hadden we pech; het was gesloten.
's Avonds was er dus mijn eerste fiesta in een club op de ramblas waar ik zeker nog naar terugkeer, zalige sfeer, maar ook voldoende ruimte om te zitten en te praten met onbekenden. (Als je weet dat de anderen ook erasmussers zijn, begin je gewoon te babbelen tegen gelijk wie, je vertelt waar je vandaan komt en de eerste contacten zijn gelegd) Gonçalo, een portugees, bleek bij ons op school te zitten en Sebastian is een Duitser die hier als au pair een jaar verblijft en die het geweldig vond dat hij met mij Duits kon spreken. Met deze mensen spreek ik zeker nog af!
Donderdag
Uitslapen!! Gisterennacht had ik om half 4 een nachtbus genomen en ik was aan de 2de halte afgestapt op Passeig St. Joan (zoals ik op internet had gevonden), maar blijkbaar zijn er in deze straat een stuk of 8 haltes met dezelfde naam (wat dus niet op internet stond) en ik heb uiteindelijk nog een mooie nachtwandeling kunnen maken van zo'n 40 minuten in diezelfde straat (Barcelona heeft een dambordpatroon en de straten zijn dus immens lang). Toen ik mijn straat insloeg passeerde de volgende nachtbus mij zelfs al.. waarop ik hem hardgrondig uitgemaakt heb voor "fokking bus!" Achteraf gezien nog grappig, maar toen dus totaal niet, zeker niet toen ik ontdekte dat de bus ongeveer voor mijn deur stopt. Mijn voeten voelden afgestorven na een hele dag 'rondtsjolen'.
Donderdag heb ik dus enkel nog wat boodschappen gedaan en samen met Marieke op mijn kot gekookt. Koken met een gasvuur en -oven is trouwens echt kaka, kheb mijn vingers al meermaals verbrand, net zoals mijn pizza vrijdag.
Vrijdag
En dit brengt mij naadloos bij vrijdag. Ik heb besloten vandaag àlles in orde te maken, wat achteraf nogal een utopische gedachte bleek te zijn. Mijn papieren voor de univ zijn allemaal afgedrukt, ik heb mooie pasfoto's kunnen maken in de metro en de coordinator is tevreden. Dan ging de reis weer naar het 'Bicing'kantoor. Deze keer wel open (wachttijd van een half uur nemen we er graag bij) maar blijkbaar heb je voor deze fietsen een nummer nodig voor buitenlandse studenten, te verkrijgen bij.. de politie. Dat wordt dan maar voor morgen.
's Avonds beginnen de feesten van Barcelona voor een week, de "Mercè". Ik ben samen met Sebastian, de Duitser, naar het vuurwerk gegaan aan het strand en daarna een paar Spaanse populaire Spaanse bandjes gezien op Plaza Catalunya. Zeer aangename sfeer (jammer van de eerste Spaanse regen voor mij, waarmee ik uitgerekend vanavond mocht kennismaken), ik wist niet dat er zoooveel mensen in Barcelona woonden, dat heel de stadskern en zelfs daarbuiten zwart zagen van het volk. De metro rijdt tijdens de feesten ook 's nachts, dus een nachtwandeling zat er deze keer niet in :)
Zaterdag
Vandaag ga ik naar het strand aangezien ze 27 graden en zon voorspeld hebben en ik vermoed dat dit niet meer zoveel zal voorkomen nu de herfst eraankomt. Het politiekantoor is ook in de haven dus dat zijn dan 2 vliegen in een klap. Of dat dacht ik tenminste! Ten eerste was de zon alleen smorgens een uur te zien geweest en was er onaangenaam veel wind, ik heb dan maar onder mijn handdoek gelegen om even in de zeelucht te relaxen. En ten tweede bleek het kantoor een vervallen gebouw dat volgens een behulpzame voorbijganger totaal niet meer gebruikt wordt. Hij zei dat er een kantoor op de ramblas was. Toen was ik echt pissed; alsof ze dat bij Bicing niet wisten! Ik had geen zin meer om naar de ramblas terug te keren en heb dan maar wat rondgekuiert tussen de toeristen op een marktje aan het strand.
's Avonds ben ik weer naar de feesten gegaan met mijn appartementgenoten. Weerom zeer zuiders sfeer met fijne muziek en een graad of 20 nog snachts. Tijd om mijn woningmaatjes hier eens voor te stellen: Katia is een Braziliaanse van 30 die nu voor een maand naar huis in Brazilie is. Haar kamer wordt doorverhuurd aan Allesandro, een Italiaan van vooraan de 20. Dan heb je Ornella, een Italiaanse van 25 die 's nachts werkt in een club op de ramblas en die ik dus in het schooljaar weinig zal zien. Haar vriend verblijft hier blijkbaar ook, Danilo. En tenslotte is er nog Eleonora, ook een Italiaanse van 20 die hier ook op Erasmus is sinds eergisteren. Allemaal zeer vriendelijke mensen die zeer into fiestas zijn. Het enige nadeel is dus wel dat de voertaal hier italiaans is, en er enkel spaans wordt gesproken op mijn verzoek. Wat ze dan toch na 10 minuten weer vergeten.
Zondag
Ik blijf weer lang in mijn bedje liggen, want de moeheid begint toe te slaan. 's Middags komt Jochen uit België langs op mijn kot, hij is gisterenavond in Barcelona gearriveerd en heeft nog geen kot. Hij heeft het privilege in een jeugdherberg in de Barri Gotic (het oude stadsdeel) te mogen slapen, waar zich de kern van de feesten en dus ook het meeste zatte mensen bevinden.
Ik mag mij dan nog gelukkig prijzen met mijn kleine kamer net buiten het oude centrum (die zeer goed bereikbaar is met metro en bus) waar niet het straatlawaai, maar alleen het lawaai in het appartement (ik slaap aan de binnenkoer) en in de woonkamer behoorlijk storend is. Die spanjaarden (en ook italianen bij mij dus) zijn een luid volkje!
Vandaag maak ik ook tijd om een blog te maken, waar ik voordien dus nog geen tijd voor heb gehad, want anders moet je toch maar 20 keer hetzelfde vertellen he. Nu was het een lange tekst, maar in de toekomst probeer ik het toch wat vaker bij te houden. Ondertussen is het dringend tijd om eten te gaan maken.
Ciao, tot binnenkort!
Abonneren op:
Posts (Atom)