La despedida

Ik dacht de laatste dagjes nog een beetje te relaxen, maar ik ben hele dagen op de been geweest, wat echt nog behoorlijk vermoeiend was. Ik ga het nu dan ook kort houden, vooral wat foto's, want mijn oogjes vallen al toe...

Zaterdag 20/12:
Vandaag ben ik, na afscheid genomen te hebben van Ornella, die morgenvroeg naar Italië vertrekt, naar de beroemde Plaza España gegaan en zo tot aan de voet van Mont Juic, naar het Museo Nacional de Arte de Cataluña. Ik heb geluk dat het weer echt fantastisch is de laatste dagen, want foto's met een stralende zon zijn toch zoveel mooier.

het MNAC

op de voorgrond de magische fontein (die werkt als het donker is) en tussen de 2 rode torens (links) zie je Plaza España

Daarna richting voetbalstadion, waar hopelijk 's avonds geen match gespeeld werd, want dan stond ik er weer voor niets. Maar ik had geluk, want Barça moest op verplaatsing, en ze stapten juist op de bus toen ik toekwam. Ik heb dus Messi en co (weliswaar onduidelijk, want tussen een hoop toeristen, fans en paparazzi) gezien :p. Het stadion, het grootste van Europa trouwens, was ook wel impressionant. Net zoals de binnenkant (perszaal, commentatorkotjes, kleedkamers, museum, enz) FCB=Més que un club!

Daarna ging het weer richting Plaza España, om de magische fontein te zien. Dat was echt de moeite; de fontein danste precies op het ritme van de magistrale muziek in alle mogelijke kleuren.

Zondag 21/12:

's Morgens was ik mij rustig aan het klaarmaken om naar el Forum te gaan, in de veronderstelling dat Ornella al lang weg was, want haar vliegtuig was om half 11. Ineens iets voor 10 raast er een orkaan door het huis, die schreeuwt "Puta!! Ik ga mijn vliegtuig missen!" en dan een dichtslaande deur. De zieligerd heeft 's avonds een ander vliegtuig kunnen betalen...

Het Forum dus, een groot driehoekig modernistisch 'gebouw' aan de dijk.

Dan heb ik samen met Marieke metenenen een wandeling aan de zee gemaakt. Het was niet gepland, maar de verleiding was te groot.

Dan nog een wandeling door het grote stadspark, Parque de la Ciutadella. Op bepaalde plaatsen zag het er een beetje onderkomen uit of stonden de gebouwen in de stellingen en het meer stond droog gedoeme, maar op andere plaatsen een echt pareltje.

Dan voorbij de Arc de Triomf richting het oude stadsgedeelte el Born en de Barrio Gótico met de Corte Ingles (zo noemen de populaire grote supermarkten in Spanje met een stuk of 8 verdiepen, waar ze alles hebben) om nog wat winkeltjes te doen.

Tot slot zijn we nog 'Chocolate con churros' of in het Catalaans 'Xocolate amb xurros' (ik moet het toch ook een beetje educatief houden è) gaan eten. Dat is een typische zoetigheid, die de Spanjaarden eigelijk als ontbijt eten. De churros waren heel lekker, de chocolate iets minder. Van de warme chocolademelk hebben ze hier écht geen verstand (getuigen mijn ouders). Ik heb hem halverwege moeten laten staan, en dat gebeurt mij niet al te vaak, wegens opkomende buikpijn zowaar.

's Avonds ben ik naar school (!) gemoeten omdat het bakske van internet de geest had gegeven op mijn kot. Het was eens iets anders.. Zeer frustrerend, maar het ergste is dat we nu een nieuw bakske hebben, dat veel beter functioneert.. En het is mijn voorlaatste dag!! Om dood te vallen man. Das toch echt nie serieus?

Maandag 22/12:

Vandaag weer een mooie dag om gewoon buiten door te brengen. Ik ben met Sandra naar Hospital San Pau gewandeld, een ziekenhuis uit de 15de eeuw dat nog altijd in gebruik is. Het bestaat uit een groot gebouwencomplex, met kerk en parkjes en al, want de gedachte voor dit ziekenhuis was, dat dit een betere omgeving was voor zieken, als in een muf donker kamertje in een gewoon exemplaar. Voor een ziekenhuis was het wel redelijk verbluffend. Van kunst en architectuur kennen ze hier wel wat!

Sandrita voor het psychiatrische afdelingspaviljoen.

Nog een afscheidszoen voor Barcelona, want na nog een eindje slenteren door Avinguda de Gaudí en een laatste blik op Sagrada Familia terwijl we uitrustten in het park voor de kerk, zit mijn laatste dag erop.

Morgen heel de dag inpakken en Marieke komt nog eten om afscheid te nemen.

(een fotootje voor mezelve. Tzal vreemd zijn als ik hier niet meer elke dag kan voorbijgaan)

Voila, zo is het toch nog laat geworden want foto's uploaden duurt 10 keer zo lang als typen :s Toch nog een voordeel dat ik niet veel foto's meer kan trekken, dan gaat het volgende keer wa rapper. Buenas noches!